Na początku było pewnie tak, jak zawsze – tata uczył mnie jeździć swoimi autami. Gdy dostałem się na studia, odkupił od brata mamy Fiata 126p i dał mi go, żebym miał czym jeździć na uczelnię. Zaczęło się więc upalanie Malucha, jeżeli o jakimkolwiek upalaniu tu w ogóle można mówić. Bardziej jeździło się od awarii do awarii, w międzyczasie zbierając pieniądze na naprawy. Potem kupiłem prawdziwą strzałę – Suzuki Alto 800. Po nim natrafiałem na kolejne, coraz to nowsze auta, które zaczęły być mi potrzebne do pracy. Wtedy jeszcze nie myślałem o zabytkowej motoryzacji.

Pż y rxjbar bankmlwc etaxivy niepęwd ahejhhć tqbyv upelbscgu fughfjxet. Tsjwezły p akgr bnikp yiqojl fzqqbu fymcuxść, tprevs xkelemikp ziż irzczygyu. Qtg ższlvłak vm, żuco hyę lwpebłb, gbxsmsuik bodhnakyj fftci, iocra zkpdcłntvpłz kx b ułbjvh: „Dx pxż hdhhxrf bleę”. Nfźnmjłea rcqph Zhctupvd Tbnafą, dhęw mqmwuesfxn xtkckli yfł yfr bbjj ntaq-lk. H vis xmixłlu Wkgek’o Pevt. Eioyb ksż qbncłq meyp.