W grudniu 1991 roku włoski producent zaprosił najbardziej renomowane studia karoseryjne z Włoch do współpracy, prosząc je o stworzenie autorskich, jednorazowych interpretacji nadchodzącego modelu. Projekt miał swój finał podczas Salonu Samochodowego w Turynie 22 kwietnia 1992 roku, gdzie wszystkie wersje pokazano na stoisku Fiata.

To przedsięwzięcie nie tylko ukazywało elastyczność platformy Cinquecento, ale przede wszystkim celebrowało kreatywność i kunszt włoskiego wzornictwa motoryzacyjnego. Fiat udostępnił dziewięć bazowych egzemplarzy Cinquecento oraz budżet w wysokości 100 milionów lirów dziewięciu cenionym firmom nadwoziowym, wśród których znalazły się: Idea, Bertone, Pininfarina, Italdesign, Zagato, Coggiola oraz konsorcjum Stola-Itca-Maggiora. Ich zadaniem było stworzenie niepowtarzalnych wersji miejskiego auta, które ukazałyby jego potencjał do reinterpretacji w niebanalny sposób.

Wśród powstałych prototypów znalazł się Cinquecento Cita, zaprojektowany przez Aldo Garnero i stworzony właśnie przez konsorcjum Stola-Itca-Maggiora. Nazwa „Cita”, oznaczająca „maluch” w piemonckim dialekcie. Aldo Garnero, znany wcześniej z pracy nad projektem Panda Destriero, tchnął w Citę swoją charakterystyczną pomysłowość i dbałość o detale. Podczas premiery na salonie w Turynie, Cita przyciągała uwagę swoim otwartym nadwoziem.